maheshabe14
نوشته شده در تاريخ سه شنبه 9 مهر 1392برچسب:, توسط بی امید |

 

   بی کس وتنها

 

بی کس وتنها،غمگین ودربدر

لنگ لنگان میروم تاانتهای شهر

با چشمان اشکبارمی کنم نگاه

به پای برهنه وسنگ فرش کوچه های شهر

می بارد باران تند و بی لجام

بر من و کوچه ، پسکوچه های شهر

قطرات اشک می چکد به وادی گونه ام

این منم، تنها بینوای شهر

 سگی گرسنه دنبال می کند مرا

هراسان می گریزم در کوچه های شهر

امید نیست گشوده شود دری

از میان  تمام خانه های شهر

کس خار را نمی برد جان من

به میهمانی گلخانه های شهر

روزم ز شب سیه تر نموده سرنوشت

زچه سنگ میزنند مرا دردانه های شهر

با این بخت سیاه و بغض شکسته در گلو

باید سفر کنم به ویرانه های شهر

دلم گرفت زعالمان بی عمل ، رها:

شاید همنشین شوم با دیوانه های شهر

 

 

 

 

 

 

 

 

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به صاحب آن مي باشد.